w obliczu czegoś

См. также в других словарях:

• oblicze — 1. książk. Janusowe oblicze «dwustronny lub dwuznaczny charakter czegoś, dwa aspekty jakiejś sprawy»: W niniejszym artykule nie interesuje nas jednak socjologiczna analiza inteligencji. Chciałem tylko podkreślić janusowe oblicze tej warstwy,… …   Słownik frazeologiczny

• oblicze — n I; lm D. obliczeczy 1. książk. «twarz» Ponure, smutne oblicze. ◊ (Stanąć, znaleźć się itp.) w obliczu czegoś «(stanąć, znaleźć się) w niebezpiecznym położeniu, w sytuacji zagrażającej czymś» ◊ Janusowe oblicze «dwie różne strony czegoś, dwa… …   Słownik języka polskiego

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• wobec — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w dopełniaczu» a) «oznaczający: w (czyjejś) obecności, przy (kimś)» Przeprosić kogoś wobec świadków. Przemówić wobec tłumu. ◊ Wszem wobec a. wszem wobec i każdemu… …   Słownik języka polskiego

• oblicze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. obliczeczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w stylu książkowym: twarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Radosne oblicze. Wyraz smutku rysował się na jego obliczu. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• poddawać się – poddać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rezygnować z dalszej walki w obliczu przegranej, zdając się na łaskę wroga, przeciwnika; kapitulować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasto poddało się wrogowi. Zawodnik poddał się. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prawo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. prawowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całość obowiązujących, ustalonych przepisami norm i reguł porządkujących życie w społeczeństwie, określających to, co dozwolone, a… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień